مشابه با سایر جراحی‌های باریاتریک، تنها افراد زیر کاندید مناسبی برای جراحی اسلیو هستند:

• افراد با شاخص توده بدنی یا BMI برابر یا بیشتر از 40، حتی بدون سابقه بیماری مرتبط با اضافه وزن
• افراد با شاخص توده بدنی یا BMI بین 35 و 40 که حداقل به یکی از بیماری‌های مرتبط با اضافه وزن مانند دیابت، آپنه انسدادی خواب، فشار خون بالا، بیماری عروق کرونری قلب و سایر موارد مبتلا باشند.
• افراد با شاخص توده بدنی یا BMI بن 30 تا 35، تنها در صورت ابتلا به دیابت نوع دو کنترل‌نشده یا سندرم متابولیک.
  شاخص توده بدنی یا BMI به صورت تقسیم وزن (بر حسب کیلوگرم) بر مجذور قد (بر حسب متر) محاسبه می‌شود.

انتخاب جراحی اسلیو معده از بین جراحی‌های باریاتریک با توجه به شرایط بالینی شما، بیماری‌های زمینه‌ای و میزان چاقی صورت می‌گیرد. برای نمونه اگر شما به بیماری برگشت اسید شدید مبتلا هستید، جراحی بایپس معده بهترین انتخاب خواهد بود. درحالیکه جراحی اسلیو علائم بیماری را بدتر می‌کند. جراحی اسلیو نسبت به جراحی بایپس معده عوارض کمتری ایجاد می‌کند، اما کاهش وزن کمتری هم ایجاد می‌کند.

• در قدم اول باید به متخصص جراحی عمومی که دوره‌های جراحی باریاتریک را گذرانده مراجعه کنید. او با گرفتن شرح حال و معاینه شما بررسی می‌کند که نیاز به جراحی اسلیو دارید یا خیر. اطلاعات لازم درباره سوابق بیماری و داروهای مصرفی خود را به پزشک بدهید.
• قبل از جراحی اسلیو معده باید بررسی‌های پزشکی زیادی انجام دهید تا سلامت عمومی بدن شما تایید شود. پزشکان متخصص در زمینه‌های گوارش، قلب، ریه، کلیه، غدد، روان‌پزشکی، تغذیه و بیهوشی باید نظر خود را درباره منافع و مضرات جراحی اسلیو برای شما بیان کنند.
• اگر کاندید جراحی اسلیو شده‌اید، باید به صورت کامل انتظارات خود از نتیجه جراحی را بیان کنید. همه سوالات خود را از پزشک بپرسید تا با شرایط بعد از عمل آشنا باشید. از پزشک درباره چگونگی مصرف یا قطع داروهای مصرفی خود راهنمایی بخواهید.
• از نیمه‌شب قبل از عمل ناشتا باشید.

جراحی اسلیو معده معمولا به صورت لاپاروسکوپی و با بیهوشی عمومی انجام می‌شود. ابتدا چند برش کوچک روی شکم ایجاد می‌شود. یک لوله باریک حاوی دوربین به نام لاپاروسکوپ وارد شکم می‌شود. تصاویری که دوربین از داخل حفره شکم می‌گیرد، روی مانیتور اتاق عمل نمایش داده می‌شود. سپس جراح ابزارهای لازم برای بریدن و جدا کردن معده را از برش‌ دیگری وارد می‌کند. سپس از طریق دهان لوله‌ای به نام بوژی وارد معده می‌شود. این لوله جراح را برای تصمیم‌گیری درباره محل برش و اندازه معده جدید راهنمایی می‌کند. در طی جراحی، خمیدگی بزرگ‌تر curvature معده و بدنه آن که فوندوس نام دارد جدا می‌شود. با این کار 80-70 درصد از حجم معده اولیه کاهش می‌یابد. در نهایت یک معده کوچک، به شکل موز و با حجم تقریبی 130 میلی‌لیتر باقی می‌ماند. کوچک شدن معده و عدم اتساع آنDistensbility موجب محدودیت حجم غذای مصرفی می‌شود. سپس دو سمت معده جدید با دستگاه خاصی منگنه stapler زده می‌شود. این جراحی حدود دو ساعت طول می‌کشد. معمولا بیماران پس از جراحی به مدت یک شبانه‌روز بستری می‌شوند تا از نظر عوارض جراحی تحت‌نظر باشند.

• پس از به‌هوش آمدن به بخش منتقل می‌شوید. برای کاهش تهوع، استفراغ و درد پس از عمل به صورت وریدی دارو دریافت می‌کنید.
• رژیم مایعات شفاف شامل آب و چای بسیار کم‌رنگ از صبح روز پس از عمل شروع می‌شود. اگر تحمل کردید، در عرض 24 ساعت می‌توان رژیم غذایی را با مایعات کامل مانند آب گوشت و آب سبزیجات و یا آب میوه ادامه داد. تا دو هفته پس از عمل باید از تنها از مایعات استفاده کنید.
• در صورت بروز درد شدید شکم، استفراغ غیرقابل کنترل، ضعف شدید و تب هر چه سریع‌تر به پزشک مراجعه کنید تا از نظر عوارض جراحی مانند نشت محتویات معده، تنگی معده و خونریزی بررسی شوید.
• تا جایی که می‌توانید حجم غذای خود را کاهش داده و دفعات مصرف را تا 6-5 نوبت بالا ببرید. به صورت ناگهانی حجم زیادی از مایعات و مواد غذایی را مصرف نکنید. از مصرف مواد غذایی پرچرب و با قند بالا پرهیز کنید. با رعایت این موارد عوارض گوارشی مانند بازگشت اسید، درد شکم و تهوع را کمتر تحمل خواهید کرد. ریزه‌خواری را کنار بگذارید تا دوباره دچار اضافه وزن نشوید.
• حداقل تا شش ماه از مصرف مشروبات الکلی و سیگار نیز پرهیز کنید تا دچار عوارض خطرناک جراحی نشوید.
• مصرف مولتی ویتامین تجویزشده توسط پزشک ضروری است.